Αφιερωμένο σε όσους αρέσουν τα τσίρκο με ζώα

Σαν σήμερα, το 1864, πεθαίνει ο στρατηγός Μακρυγιάννης

Όσα και να πούμε για τον Μακρυγιάννη θα είναι λίγα .Ποιά πένα και πιό χαρτί μπορούν να χωρέσουν λόγια που να περιγράψουν αυτόν τον πιστό αγωνιστή;
Αλλοι σπουδαίοι έχουν αφιερώσει χρόνια μελέτης για αυτόν τον σπουδαίο Έλληνα.
Εμείς με βαθύτατη συναίσθηση της ελαχιστότητάς μας μπροστά στο μέγεθος ενός τέτοιου ανδρός, θα αρκεστούμε σε μια αναδημοσίευση του βιογραφικού του απο το http://www.livepedia.gr:

Εξαιρετικός αγωνιστής, στρατηγός και μεγάλη μορφή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και των πρώτων, μετά την απελευθέρωση, χρόνων.

Ο Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797 από φτωχή οικογένεια στο χωριό Αβορίτη του νομού Φωκίδας. Το κανονικό του επίθετο ήταν Τριανταφύλλου, αλλά ονομάστηκε Μακρυγιάννης (μακρύς Ιωάννης), γιατί είχε ψηλό ανάστημα. Όταν ήταν ενός χρόνου οι Τούρκοι σκότωσαν τον πατέρα του κι η οικογένειά του, μετά από πολλές ταλαιπωρίες στα βουνά, κατάφυγε στη Λιβαδειά. Σε ηλικία 14 χρόνων πήγε κι εργάστηκε στην Άρτα στα κτήματα του συμπατριώτη του Αθαν. Λιδωρίκη.

Ασχολήθηκε και με το εμπόριο και στην αρχή της Επανάστασης είχε μια σεβαστή περιουσία για την εποχή εκείνη. Στην Άρτα μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και προσχώρησε στην Επανάσταση λίγο πριν την έκρηξή της Οι Φιλικοί τον έστειλαν στην Πάτρα να συγκεντρώσει πληροφορίες για την εξέγερση. Εκεί τον υποπτεύτηκαν οι Τούρκοι κι όταν γύρισε στην Άρτα τον έριξαν στη φυλακή απ' όπου δραπέτευσε μετά από δύο μήνες. Στην αρχή της Επανάστασης υπηρέτησε κάτω απ' τις διαταγές του οπλαρχηγού Μπακόλα, που θαύμαζε πολύ Πήρε μέρος στις μάχες του Σταυρού και του Πέτα κι επικεφαλής 700 αντρών μπήκε θριαμβευτής στην πόλη της Άρτας που την κυρίεψαν απ' τους Τούρκους.

Τον Απρίλη του 1822, παρόλο που είχε αρρωστήσει λίγο καιρό πριν, ως οπλαρχηγός 4 χωριών των Σαλώνων, επιτέθηκε εναντίον της Υπάτης, που όμως δεν μπόρεσε να πάρει απ' τους Τούρκους.

Τον Αύγουστο, που ο Ανδρούτσος ανάλαβε την αρχιστρατηγία της Αν. Στερεάς, ο Μακρυγιάννης ορίστηκε αντιφρούραρχος κι ο Γκούρας φρούραρχος της Ακρόπολης. Κατόπιν ορίστηκε και πολιτάρχης της Αθήνας, δηλ. είχε καθήκον να επιβλέπει τη δημόσια τάξη.

Μαζί με το Νικηταρά εκστράτευσε στη Ρούμελη και πήρε μέρος σε πολλές μάχες.

Στην περίοδο των εμφύλιων πολέμων ο Μακρυγιάννης τάχτηκε με το μέρος της κυβέρνησης και κυνήγησε τους αντάρτές, γιατί πίστευε ότι έτσι θα ερχόταν γρηγορότερα η τάξη στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Το 1825 διορίστηκε απ' την κυβέρνηση πολιτάρχης της Αρκαδίας. Εκεί τον προσκάλεσαν οι πολιορκούμενοι απ' τους Τούρκους στο φρούριο του Νεόκαστρου. Έτρεξε για βοήθειά τους μαζί με 100 άνδρες και πολέμησε γενναία μέχρι την παράδοση του κάστρου Μετά την άλωση της Τρίπολης πολέμησε τον Ιμπραήμ στη μάχη των Μύλων, τραυματίστηκε βαριά και μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Εκεί παντρεύτηκε την κόρη του Γεωργαντά Σκουζέ.

Το 1825 πήγε στην Ύδρα για να την προστατέψει από ύποπτες τούρκικες κινήσεις και κατόρθωσε να καθησυχάσει τα επαναστατημένα ελληνικά πληρώματα, που ζητούσαν τους μισθούς τους, πληρώνοντας με δικά του χρήματα.

Αλλά η γενναιότητα του στρατηγού Μακρυγιάννη φάνηκε στις μάχες της Ακρόπολης, που την πολιορκούσε ο Ρεσίτ πασάς Κιουταχής. Εκεί τραυματίστηκε στο λαιμό και στο κεφάλι.

Το τραύμα αυτό τον βασάνιζε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Το 1830 έγινε χιλίαρχος. Ο Μακρυγιάννης, φύση φιλελεύθερη, ήρθε πολλές φορές σε σύγκρουση με τον Καποδίστρια για την αυταρχική πολιτική που ακολουθούσε. Επειδή αρνήθηκε να υπογράψει τον όρκο που έβαζε ο Καποδίστριας στους δημόσιους υπαλλήλους (τον θεωρούσε προσβλητικό), έχασε το αξίωμα του αρχηγού της εκτελεστικής δύναμης της Πελοποννήσου και το βαθμό του. Στ' απομνημονεύματά του κατηγορεί τον Καποδίστρια για τη δικτατορική του πολιτική και την ανάπτυξη του χαφιεδισμού στη χώρα.

Όταν ήρθε ο Όθωνας στην Ελλάδα, τον χαιρέτησε με αισιοδοξία. Απογοητεύτηκε όμως απ' τη βίαιη διάλυση των αντάρτικων ομάδων των αγωνιστών, την περιφρόνηση των Βαυαρών προς τους αγωνιστές και τις αδικίες που έγιναν σε βάρος τους.

Ο Μακρυγιάννης, ως δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας, πέτυχε να εκδώσει το δημοτικό συμβούλιο ψήφισμα για την παραχώρηση απ' τον Όθωνα συντάγματος στον ελληνικό λαό Μετά από μια περίοδο πολιτικής απραξίας (1836-1840), στην οποία αφοσιώθηκε στη ζωγραφική εικόνων απ' τον ιερό αγώνα του '21, ο Μακρυγιάννης εμφανίστηκε και πάλι στο πολιτικό προσκήνιο. Άρχισε την πολιτική κίνηση, που συσπείρωσε γύρω της τους δημοκρατικούς και φιλελεύθερους άντρες και ζητούσε σύνταγμα απ' τον Όθωνα. Έτσι, με την αναίμακτη εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη 1843 και με τη βοήθεια του στρατού με αρχηγό τον Καλλέργη, ο Όθωνας αναγκάστηκε να παραχωρήσει σύνταγμα. Έτσι ο Μακρυγιάννης αναδείχτηκε πρωτεργάτης του αγώνα, που χάρισε το πρώτο σύνταγμα στον ελληνικό λαό.

Ο Μακρυγιάννης πήρε μέρος στη διαμόρφωση του συντάγματος. Τότε πήρε και το βαθμό του υποστράτηγου. Ο αγώνας του Μακρυγιάννη για την τήρηση του συντάγματος θεωρήθηκε ύποπτος και το 1852 τον κατηγόρησαν για συνωμοσία εναντίον του Όθωνα. Στις 16 Μάρτη του 1853, το στρατοδικείο τον καταδίκασε σε θάνατο. Η καταδίκη του Μακρυγιάννη, του αγωνιστή που τόσα πρόσφερε στην ελευθερία της πατρίδας, προκάλεσε την αγανάκτηση του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μετατρέψει την ποινή σε ισόβια, μετά σε 10 χρόνια και τέλος τον άφησε ελεύθερο.

Αλλά η υγεία του είχε κλονιστεί σε ανεπανόρθωτο βαθμό.

Στο κίνημα εναντίον της βασιλείας του Όθωνα της 10ης Οκτώβρη 1862, ο λαός της Αθήνας θυμήθηκε τον αρχηγό του στο προηγούμενο κίνημα, (1843), πήγε στο σπίτι του Μακρυγιάννη και τον περιέφερε θριαμβευτικά στην πόλη.

Στις 20 Απρίλη του 1869 έγινε αντιστράτηγος και στις 27 Απρίλη του 1864, ο Μακρυγιάννης άφησε την τελευταία του πνοή.

Ο Μακρυγιάννης, εκτός απ' την ανεκτίμητη προσφορά του στην επανάσταση του εικοσιένα μας άφησε κι ένα θαυμάσιο ιστορικό και λογοτεχνικό μνημείο. Είναι τα "Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη".

Ο στρατηγός, αν και αγράμματος, μας άφησε ένα απέριττο ιστορικό κείμενο, που περιλαμβάνει τα γεγονότα μέχρι το 1850. Ο Μακρυγιάννης κάνει περιγραφές γεμάτες ζωντανή αφέλεια, φυσικότητα, λυρισμό και παραστατικότητα. Εκθέτει τα γεγονότα και κάνει χαρακτηρισμούς με το δικό του τρόπο και τα αναλύει όλα με το αγνό, πατριωτικό, φιλελεύθερο και δημοκρατικό πνεύμα του.

Τα "Απομνημονεύματα" εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1907 απ' το Γιάννη Βλαχογιάννη.

http://makrigiannisvoice.blogspot.com/2009/04/27-1864.html
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com

Φταίμε κι εμείς...

"Δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Ο πρωθυπουργός δεν είπε τα λόγια του Χαρίλαου Τρικούπη, αλλά αυτό ήταν το νόημα.

Αν η οικονομία είναι το όπλο και πολιτική σημαίνει να ξέρεις πότε να πατάς τη σκανδάλη, εμείς καταφέραμε να γεμίσουμε το όπλο με σφαίρες ΔΝΤ και να το παραδώσουμε στις δυνάμεις κατοχής, που ελέγχουν πλέον την πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου.

Έχουν γραφτεί πολλά για τις ευθύνες των πολιτικών της μεταπολίτευσης για αυτή την κατάληξη. Για τη διαφθορά, την ανικανότητα και τις λάθος επιλογές και φυσικά την ατιμωρησία που συνεχίζεται.

Είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού έζησε τίμια, δούλεψε πολύ και τώρα πληρώνει τον λογαριασμό χωρίς να φταίει.

Είναι αλήθεια ότι με αφορμή την κρίση και το ΔΝΤ, δόθηκε μια καλή ευκαιρία για να αφαιρεθούν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες δεκαετιών.

Ισχύει όμως και κάτι άλλο. Για αυτή την κατάσταση, ευθύνεται και ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων, που συμμετείχε στο φαγοπότι.

Ζωή τοποθετημένη στο δημόσιο, ξεπούλημα της ψήφου, αυθαίρετα και κομπίνες πάσης φύσεως τη δεκαετία του 80'. Βόλεμα και κατασπατάληση των χρημάτων που έστελναν οι κουτόφραγκοι, τους οποίους βεβαίως ληστεύαμε (και ληστεύουμε), τα καλοκαίρια, σεβόμενοι τη "βαριά βιομηχανία" μας, δηλαδή τον τουρισμό.

Σε μια νύχτα όλοι χρηματιστές στο τέλος της δεκαετίας του 90' να ασχολούμαστε με limit up, limit down και κατασκευαστικές με τη συνδρομή των παπαγάλων της τότε κυβέρνησης, οι οποίοι μας άφησαν να θρηνούμε έξω από τη Σοφοκλέους, όταν έσκασε η φούσκα και το όνειρο του εύκολου κέρδους, έγινε εφιάλτης.

Ζωή με δανεικά, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, δόσεις για τα πάντα, δόση λίγο μικρότερη από τον μηνιαίο μισθό μας για να κάνουμε το κομμάτι μας με το αστραφτερό μας όχημα. Πέντε μέρες στη δουλειά για μια νύχτα γκλαμουριάς την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα.

Μερικά μόνο στιγμιότυπα από το πώς συμπεριφερθήκαμε. Από το πώς φτάσαμε όχι απλά στην οικονομική χρεωκοπία, αλλά στην πολιτική, κοινωνική και ηθική χρεωκοπία, πάντα με την προτροπή των τραπεζών, των ΜΜΕ και των διαφημιστών, που δημιουργούσαν τα πρότυπα, τα οποία έπρεπε να ακολουθήσουμε για να μην αποκλειστούμε από την αγέλη των ιδανικών καταναλωτών.

Είναι κακό να επιδιώκει κανείς την προσωπική ευτυχία; Σύμφωνα με τον Καμί, "μπορείς να νιώσεις ντροπή όταν είσαι ευτυχισμένος μόνος σου".

Δεν νιώσαμε ποτέ καμία ντροπή. Βάζαμε πάντα πάνω από όλα την προσωπικό συμφέρον σε βάρος της κοινωνίας, της αξιοκρατίας, του κράτους, του συμπολίτη και συμμετείχαμε σε αυτά που κατηγορούμε και λοιδορούμε.

Όχι όλοι, αλλά πολλοί. Αρκετοί και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να βουλιάξει η χώρα.

news24.gr All Day-News

Ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χλμ δάσους έχασε ο πλανήτης σε μια πενταετία

Associated Press

Η παγκόσμια δασική κάλυψη μειώθηκε κατά 3,1% στο διάστημα 2000-2005, ή κατά 1.011.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δείχνει αμερικανική μελέτη που βασίστηκε σε δορυφορικές εικόνες. Τα νέα στοιχεία δεν αποκλείεται τώρα να επιδεινώσουν τις εκτιμήσεις για την πορεία της κλιματικής αλλαγής και άλλων φαινομένων. Το μεγαλύτερο πλήγμα υπέστησαν στην πενταετία αυτή τα βόρεια δάση, κάτω από τον αρκτικό κύκλο, στα οποία αντιστοιχεί το ένα τρίτο της συνολικής απώλειας (συρρίκνωση κατά 4%). Ακολουθούν τα τροπικά υγρά δάση (2,4%) και τα τροπικά δάση σε ξηρές περιοχές (2,4%), αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Από γεωγραφική άποψη, τη μεγαλύτερη μείωση, η οποία αντιστοιχεί σχεδόν στο ένα τρίτο του συνόλου, παρουσίασαν τα δάση της Βορείου Αμερικής. Η αποδάσωση αποδίδεται σε διάφορα αίτια, από την υλοτομία και γενικά την ανθρώπινη δραστηριότητα μέχρι φυσικούς παράγοντες όπως οι πυρκαγιές λόγω κεραυνών. Σε πυρκαγιές αποδίδονται τα δύο τρίτα της απώλειας στα βόρεια δάση, αναφέρουν οι ερευνητές στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Δεδομένου ότι τα δάση απορροφούν και συγκρατούν μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα, τα νέα δεδομένα για τη δασοκάλυψη θα επηρεάσουν τις εκτιμήσεις των υπολογιστικών μοντέλων για την πορεία της κλιματικής αλλαγής. Τα δεδομένα θα εισαχθούν επίσης ως παράμετροι σε «βιογεωχημικά και υδρολογικά μοντέλα παγκόσμιας κλίμακας», καθώς και σε μοντέλα για τη βιοποικιλότητα του πλανήτη, αναφέρει η ερευνητική ομάδα των Πολιτειακών Πανεπιστημίων της Νοτίου Ντακότας και της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα πάντως με προηγούμενες μελέτες, ο παγκόσμιος ρυθμός αποδάσωσης μειώνεται τα τελευταία χρόνια. Κατά την έναρξη της νέας έρευνας, η συνολική έκταση των δασών στον κόσμο ήταν 32,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. http://www.in.gr/news

Τα ΜΜΕ κύριος μοχλός της παγκοσμιοποίησης

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Σταύρου Βιτάλη “Πατριωτικό Μέτωπο Τώρα. Μια Ελληνική Πρόταση για Έλληνες, έκδοσης 2001)

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ – Μ.Μ.Ε.: Το πιο ισχυρό όπλο μέχρι στιγμής του συστήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας (Global domination) της συμμαχίας των διαχειριστικών συστημάτων και των πολυεθνικών μετοχικών εταιριών. Ένα πολύπλοκο σύστημα ελέγχου όχι μόνο των πληροφοριών, αλλά και των συνειδήσεων που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις κατά το δοκούν, «στήνει» σενάρια περαιτέρω ευνουχισμού του πολίτη και ναρκοθετεί τις παραδόσεις και τον πολιτισμό των λαών, τόσο με τον γνωστό σκουπιδότοπο των υποπροϊόντων του Hollywood όσο και με το διεθνές σύστημα παραγωγής, υποτιθέμενα «post modern», καλλιτεχνικών κατασκευασμάτων.

Οι άξονες πάνω στους οποίους κινείται το σύστημα αυτό που θα το ζήλευε και ο ιδρυτής και θεμελιωτής της μαύρης προπαγάνδας του 3ου Ράιχ, Joseph Goebbels είναι:

1. Αντικατάσταση όλης της εθνικής παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών με υποπροϊόντα του εβραιοκρατούμενου Χόλυγουντ, όπου κύριοι παρανομαστές είναι:

· Ο καλοσυνάτος αλλά και αμείλικτος αμερικανός στρατιώτης.
· Ο διαβολικός άραβας τρομοκράτης, με τη σκούρα επιδερμίδα και τη γαμψή μύτη.
· Ο γραφικός ιδεολόγος που πάσχει κατά κανόνα από ακατανόητες ιδεοληψίες που χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης.
· Ο ανθρωπιστής επιχειρηματίας, που την τελευταία στιγμή μετατρέπεται σε ‘Αη- Βασίλη, διανέμοντας προσωπικά το δώρο των Χριστουγέννων στους εργαζόμενους της επιχείρησής του.
· Ο αντικοινωνικός έως ψυχασθενής αμφισβητίας των κεντρικών αρχών του διαχειριστικού συστήματος.
· Ο politically correct οικογενειάρχης, που αν και θέτει υπό αμφισβήτηση το σύστημα, στηρίζει τελικά το μοντέλο του American way of life, ως το αναπόφευκτα καλύτερο υφιστάμενο μοντέλο της ιστορίας των ανθρωπίνων κοινωνιών.
· Και φυσικά και στο πιο αμφισβητούμενο για την πρόθεσή του κινηματογραφικό χολιγουντιανό κατασκεύασμα, το «γκρίζο» πέρασμα της κάμερας, από τις διαφημίσεις της Coca Cola και του Marlboro, είναι σχεδόν must.


2. Συγκέντρωση της πρωτογενούς πληροφόρησης σε ελεγχόμενα δημοσιογραφικά, ιδιωτικά κατά κανόνα κέντρα, όπως το CNN, το CBS, το NBC και το ABC. Αναδιανομή της σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα και κανάλια ανά τον κόσμο, μετά από λογοκρισία η οποία διενεργείται πάντα με γνώμονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών μετοχικών εταιριών και των εκφραστών τους. Οι κανόνες που ισχύουν ως «μπούσουλας» της λογικής των τηλεοπτικών δικτύων και καναλιών είναι:

· Οι πραγματικοί διαχειριστές των δημοκρατιών της αγοράς, κύριοι μέτοχοι των πολυεθνικών εταιριών, θεωρούνται άτομα υπεράνω τηλεοπτικής κάλυψης. Ακόμη και στα αγρίως ανταγωνιζόμενα ηλεκτρονικά και μη, Μ.Μ.Ε.
· Οι περιθωριακοί τύποι, με ιδιαίτερη σεξουαλική ή αντικοινωνική συμπεριφορά, είναι κατά κανόνα οι πρωταγωνιστές του τηλεοπτικού χρόνου.
· Οι συντονιστές των τηλεοπτικών δρώμενων είναι πάντα σχεδόν, οι «χρυσές μετριότητες» της show business και της «δημοσιογραφίας».
· Να προβάλλονται κατά κόρο μεμονωμένες περιπτώσεις αναξιοπαθούντων πολιτών για να προβληθεί τελικά η «ευαισθησία» του συστήματος στην επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος κάθε φορά. Αφήνοντας φυσικά εκτός όποιας συζήτησης το μεγάλο ζήτημα της ευθύνης της οργανωμένης κοινωνίας, απέναντι σε αυτά τα άτομα. (Επιστροφή δηλαδή στη λογική των εποχών των κοινωνιών των κυριών των τιμών των βασιλικών αυλών, στων οποίων τη προσωπική διάθεση και ευχέρεια, επαφίονταν η επούλωση των κοινωνικών πληγών).
· Να προωθούνται πάσης φύσεως γραφικού-περιθωριακού τύπου εκδηλώσεις αμφισβήτησης του συστήματος, με στόχο την υιοθέτηση και επομένως την απομυθοποίηση του όποιου, έστω φαινομενικά ανατρεπτικού περιεχομένου του προβαλλόμενου show. (π.χ. μουσικά γκρουπάκια τύπου hard rock, που την ίδια ώρα που ο στίχος των τραγουδιών τους καλεί τους νεολαίους να γκρεμίσουν το σύστημα, προβάλλεται και η κάθε τους προσπάθεια να ενταχθούν στο μηχανισμό του συστήματος, με στόχο την οικονομική τους άνοδο).
· Μεθοδευμένη απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα μεγάλα δημιουργήματα – στα γράμματα τον πολιτισμό και τις τέχνες - των κλασσικών και σύγχρονων δημιουργών. Με παράλληλη περιθωριοποίηση κάθε προσπάθειας που αφορά στην ανάδειξη της πνευματικής κληρονομιάς χιλιετηρίδων ανθρώπινης δημιουργίας.
· Παντελής έλλειψη παιδικών προγραμμάτων, με στόχο την στήριξη και καλλιέργεια της ψυχικής υγείας του παιδιού. Αντικατάσταση όλης της ζώνης των παιδικών προγραμμάτων με ένα απέραντο σκουπιδότοπο, τεράτων, διαφόρων τύπων παιδικών σούπερ-ηρώων που κατά κανόνα στο μπράτσο της στολής τους φέρουν την αστερόεσσα.
· Στη μουσική τέλος που απευθύνεται κυρίως στους νέους, καλλιεργείται το μοντέλο του επαναλαμβανόμενου ηλεκτρονικού, παραληρηματικού ήχου ή ρεφρέν, που αναπαράγει το σχήμα ενός ιδιότυπου ομφαλοσκοπισμού, που ουσιαστικά είναι και ο στόχος για μια μεταλλαγμένη νέα κοινωνία του τύπου: «δούλευε, κατανάλωνε, σιώπα».

3. Πολιτιστικός νεοαποικισμός κατά μερικούς αναλυτές ή πολιτιστικός ιμπεριαλισμός κατά άλλους. Η εξαγωγή δηλαδή του αποκαλούμενου «American way of life» – που στην ουσία είναι ένα καθαρά καταναλωτικό πρότυπο – και το πέρασμα του με κάθε μέσο στις εθνικές ανά τον κόσμο κοινωνίες. Η ιδιότυπη αυτή «εξαγωγή πολιτισμού» μεθοδεύεται με πολλούς τρόπους, πέρα από την τηλεοπτική, κινηματογραφική και μουσική βιομηχανία, ευκολοχώνευτων κατασκευασμάτων, του τύπου «όλα στο πόδι». Ήδη πάντως, σαφές αποτέλεσμα αυτού του «πολιτιστικού νεοαποικισμού» είναι σε διεθνές πια επίπεδο, ο ενιαίος τρόπός ένδυσης ιδιαίτερα των νέων, η διαρκώς διευρυνόμενη λογική διαιτολογίου των πολυεθνικών εταιριών «fast food», η προώθηση μεταλλαγμένων προϊόντων στην διατροφή των λαών και τέλος, η διεθνοποιημένη πια «μόδα», της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών.


4. Δαιμονοποίηση όλων των «παρεκκλινόντων από την «κεντρική αλήθεια» του συστήματος. Κλασσικό παράδειγμα είναι ο μεθοδευμένος χαρακτηρισμός ως «αυτοκρατοριών του κακού» – που χρησιμοποιούνταν μέχρι το τέλος του ψυχρού πολέμου για την Σοβιετική Ένωση - άλλων πια αποδεκτών. Όπως πριν τους βομβαρδισμούς η Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν το Ιράν το Ιράκ και η Βόρεια Κορέα. Το αδυσώπητο σύστημα προπαγάνδας του αμερικάνικου administration, καθοδηγούμενο από τους managers των ειδικών συμβούλων «δημοσίων σχέσεων» – υποκαταστήματα κατά κανόνα των πολυεθνικών εταιριών – δαιμονοποιεί κατά σύστημα και με μέθοδο τους ορατούς και αόρατους εχθρούς των «δημοκρατιών της αγοράς».


5. Πόλεμος δημοσίων σχέσεων κατά των χωρών που δεν συμφωνούν με το σύστημα, με πολυποίκιλους τρόπους. Όπως με τις «αθώες» τουριστικές οδηγίες του Στέητ Ντιπάρτμεντ , τις προκατασκευασμένες ειδήσεις, τον κατευθυνόμενο από την Wall Street χρηματιστηριακό τζόγο, τις στημένες ανταποκρίσεις των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, κλπ «φρούτα της οικονομίας της αγοράς. Με όλα να συγκλίνουν στον φασιστοειδή εκβιασμό που απευθύνεται πια, προς κάθε κατεύθυνση: «Ή μαζί μας ή εχθροί μας». Ή ακόμη, «είμαστε όλοι Αμερικανοί».

olympia

http://ksipnistere.blogspot.com

Μπράβο Χριστίνα...

Η 15 χρονη που μας βάζει γυαλιά καθώς η τύφλα μας δεν έχει όρια!!!

TAMEIO ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Κύριε Πρόεδρε της Βουλής , σας προτείνω την δημιουργία Ταμείου Συγγνώμης Πολιτικών. Θα είναι μια πρωτοβουλία - η εθελοντική και ενυπόγραφη συγκέντρωση συγγνώμης των πολιτικών- που θα μειώσει την οργή των εφήβων και σας προτείνω να την θέσετε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πιστεύω , η πρότασή μου να βρει ευρύτατη αποδοχή από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών , γεγονός που θα δείξει ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν ακόμη αξίες και φιλότιμο.

Κύριε Πρόεδρε ,στην εφηβεία μου νιώθω ότι έχει υποθηκευθεί το μέλλον μου ,η υπόλοιπη μου ζωή ,τα όνειρα μου ,οι σπουδές μου ,η οικογένεια που πρόκειται να δημιουργήσω. Νιώθω μια ανασφάλεια για το μέλλον μου και για την ίδια μου την χώρα. Και την νιώθω χωρίς να έχω ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου. Και χωρίς να έχω πάρει αποφάσεις ή να έχω εισακουστεί έστω και μία στιγμή ως πολίτης της χώρας μου.

Πιστεύω λοιπόν πως πρώτα έπρεπε να δημιουργήσετε το Ταμείο Συγγνώμης των Πολιτικών και μετά το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας.

Κύριε Πρόεδρε ,αν υλοποιήσετε την πρόταση μου - που δεν το πιστεύω – όταν ενυπόγραφα κάποιος από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών και των σημερινών «αποταμιεύσει» την συγγνώμη του στο προτεινόμενο Ταμείο ,τότε και εγώ θα ενισχύσω οικονομικά το δικό σας Ταμείο με αθώες ιδέες , εφηβική δύναμη, και ελπιδοφόρα όνειρα.

Την λέξη Συγγνώμη την γράφω με δύο «γγ» , γιατί πρέπει να ξεχωρίζει από την Συγνώμη που ζητούν καθημερινά οι απλοί άνθρωποι .Πρέπει αυτή η Συγνώμη να ‘ναι διαφορετική. !!!

Με εκτίμηση
Σιαμάγκα Θ. Χριστίνα
Μαθήτρια Γυμνασίου Κατερίνης

http://ksipnistere.blogspot.com

Εγώ την βρίσκω θαυμάσια την ιδέα. Εσείς τι λέτε κ. Πετσάλνικε?

Η "σιωπή" της Πηνελόπης Δέλτα

Απρίλης 1941. Στις 27 του μηνός, τα γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα και η Πηνελόπη Δέλτα μπαίνει στη λίστα με τους «ιδανικούς αυτόχειρες». Παίρνει δηλητήριο και πέντε μέρες αργότερα ξεψυχάει αφήνοντας ένα λιτό σημείωμα για τα παιδιά της.

«Παιδιά μου, ούτε παπά, ούτε κηδεία. Παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου, αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δεν ζω πια. Φροντίστε τον πατέρα σας. Τον φιλώ σφιχτά. Π.Σ. Δέλτα». Στην ταφή της, στον κήπο της Κηφισιάς, ιερουργεί μόνος ο παλιός φίλος Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Επάνω στον τάφο της χαράχτηκε μόνο η λέξη «Σιωπή».

Όσοι έχουν διαβάσει τον «Τρελαντώνη» δεν μπόρεσαν παρά να αναγνωρίσουν στη αδερφή του, τη μικρή Πουλουδιά, μία από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες συγγραφείς, την Πηνελόπη Δέλτα. Γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια κι ήταν το τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη. Είχε δύο μεγαλύτερα αδέλφια, την Αλεξάνδρα και τον Αντώνη, το γνωστό «Τρελαντώνη» του ομώνυμου βιβλίου της. Μετά τη γέννησή της ακολούθησαν άλλα τρία παιδιά, ο Κωνσταντίνος (που πέθανε σε ηλικία 2 ετών), ο αγαπημένος της αδερφός Αλέξανδρος που σκοτώθηκε πέφτοντας από το άλογο σε αγώνα πόλο κι η Αργίνη.

Η οικογένεια μετακόμισε προσωρινά στην Αθήνα το 1882, όπου η Πηνελόπη παντρεύτηκε τον πλούσιο Φαναριώτη βαμβακέμπορο Στέφανο Δέλτα. Μαζί του απέκτησε τρεις κόρες: τη Σοφία (μετέπειτα Μαυροκορδάτου), τη Βιργινία (μετέπειτα Ζάννα) και την Αλεξάνδρα (μετέπειτα Παπαδοπούλου). Πρόκειται ωστόσο για ένα γάμο που εξυπηρετεί κυρίως οικονομικά συμφέροντα. Ωστόσο, ο Στέφανος Δέλτα θα επηρεάσει την πνευματική της κυρίως εξέλιξη καθώς θα τη φέρει σε επαφή με πρωτοπόρους της εποχής και δημοτικιστές.

Το αληθινό έρωτα πάντως η Πηνελόπη Δέλτα θα τον γνωρίσει επιστρέφοντας το 1905 στην Αλεξάνδρεια. Πρόκειται για τον Ίωνα Δραγούμη, υποπρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Ο έρωτας είναι αμοιβαίος και παράφορος. Ωστόσο, πλατωνικός. Η ίδια τον βιώνει μαρτυρικά και τον περιγράφει με τρόπο που ξεπερνά την ίδια την τέχνη του λόγου σε χειρόγραφες σελίδες μέρος των οποίων έχει σωθεί. Μην μπορώντας να αντιταχθεί στις κοινωνικές συμβάσεις, κάνει δύο διαδοχικές απόπειρες αυτοκτονίας και ομολογεί τον έρωτά της στον άνδρα της με την ελπίδα να μείνει ελεύθερη. Το τέλος μέσα της θα έρθει το 1912 όταν ο Ίωνας Δραγούμης θα συνδεθεί ερωτικά με τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Από τότε, η Πηνελόπη Δέλτα θα ντυθεί στα μαύρα, μέχρι το τέλος της ζωής της.

Στην δύσκολη προσωπική περίοδο που διανύει αρχίζει η άνθιση της συγγραφικής της πορείας. Το 1909 δημοσιεύει το πρώτο της διήγημα στον «Λαό» της Πόλης. Την ίδια χρονιά εκδίδεται και το πρώτο της παιδικό μυθιστόρημα «Για την Πατρίδα». Λίγο αργότερα τελειώνει τον «Καιρό του Βουλγαροκτόνου». H επανάσταση στο Γουδί και η απογοήτευσή της από τη στάση του Κωνσταντίνου την ωθούν να γράψει το «Παραμύθι χωρίς όνομα», ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματά της.

Τα έργα της μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες. Τα παραμύθια («Παραμύθι χωρίς όνομα» (1910) και η συλλογή «Παραμύθια και άλλα» (1915), τα ιστορικά («Για την Πατρίδα» (1909) και «Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου» (1911), «Η ζωή του Χριστού» (1925), «Τα μυστικά του Βάλτου» (1937), «Μάγκας» (1935) και τα αυτοβιογραφικά («Ταξιδιωτικό ημερολόγιο του 1901», «Πολιτικό ημερολόγιο (1917-1933)», «Προσωπικό ημερολόγιο, Turis Eburnea» (1917-1941), «Πρώτες Ενθυμήσεις», «Αναμνήσεις 1899», «Αναμνήσεις 1921», «Αναμνήσεις 1940», «Ο Ίων Δραγούμης».

Το 1916 οι Δέλτα εγκαθίστανται οριστικά στην Κηφισιά. Η χρονιά αυτή σημαδεύεται από σημαντικές πολιτικές εξελίξεις: τα «Νοεμβριανά». Ο πατέρας της Εμμανουήλ Μπενάκης, δήμαρχος Αθηναίων από το 1914, συλλαμβάνεται. Η Δέλτα καταστρέφει το πρώτο πολιτικό της ημερολόγιο κι αρχίζει να το συμπληρώνει από την επόμενη χρονιά με την περιγραφή των «Νοεμβριανών». Ταυτόχρονα αρχίζει να γράφει το πολύ προσωπικό της ημερολόγιο, το «Τuris Εburnea», όπου καταγράφει τις πιο ενδόμυχες σκέψεις της και περιλαμβάνει κομμάτια του ημερολογίου και των γραπτών του Ίωνα Δραγούμη. Το 1920 η τραγική εμπειρία της δολοφονίας του Ίωνα Δραγούμη από βενιζελικούς θα κοστίσει στη Δέλτα. Πέντε χρόνια αργότερα θα παραλύσει και θα καθηλωθεί στην καρέκλα. Θα φύγει δεκαέξι χρόνια αργότερα αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο λογοτεχνικό έργο.

Ιδιαίτερα τα παιδικά της βιβλία θεωρούνται κλασικά, βρίθουν ιστορικών στοιχείων και έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές. «Κάμνω τα δυνατά μου να πω του Ελληνόπαιδου μερικά ιστορικά γεγονότα που δεν μπορεί να μάθει αλλού» έγραφε η ίδια στον Κωστή Παλαμά.

http://tvxs.gr/news

Τελικά σε ποιον χρωστάει όλος ο πλανήτης?

Η Γερμανία είναι μια μεγάλη χώρα, έχει βαριά βιομηχανία που παράγει ένα σωρό πράγματα και τα πουλάει σε άλλες χώρες.

Στην Γερμανία η δικαιοσύνη λειτουργεί άψογα. Εκεί ο φοροφυγάς ή πληρώνει ακριβά ή πηγαίνει φυλακή.

Στην Γερμανία το δημόσιο δεν ( τεράστιο ) όπως στην Ελλάδα και το σημαντικότερο εκεί οι δημόσιο υπάλληλοι εργάζονται . Το ωράριο είναι ευαγγέλιο και γενικά είναι καλοί εργάτες είτε δουλεύουν για το δημόσιο είτε για εταιρείες.

Εκεί πολιτικοί δεν παίρνουν μίζες ούτε ξέρουν τη δημιουργική λογιστική.
Εκεί δεν υπάρχει καμιά πελατειακή σχέση μεταξύ βουλευτή και ψηφοφόρου.
Και όμως η Γερμανία αντί να έχει στο θησαυροφυλάκιό της πλεόνασμα χρημάτων ΧΡΩΣΤΑΕΙ. Το αν χρωστάει λιγότερα από την Αγγλία την Αμερική την Ισπανία και την Ελλάδα ασφαλώς παίζει σημασία , αλλά γεγονός είναι ότι χρωστάει και τα οικονομικά της όπως ξέρουν να τα παρουσιάζουν οι οικονομολόγοι που το μόνο που έχουν μάθει είναι " τα spreads, cds, ΑΕΠ, και του κ.. τα εν…ρα " δεν είναι καλά "οι δείκτες" άρα έπρεπε να πάρει μέτρα και τα πήρε.

Οι Γερμανοί τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έχουν πάρει αυξήσεις στους μισθούς.

Στην Γερμανία που ήταν η χώρα με τη μεγαλύτερη μεσαία τάξη η οποία μπορούσε να αλλάζει κάθε 5 χρόνια τα αυτοκίνητά της, να πηγαίνει διακοπές, και να περνά καλά , τα τελευταία χρόνια η μεσαία τάξη έγινε κατώτερη.

Η Γερμανία δανείζεται με 3% επιτόκιο και οι Γερμανοί πανηγυρίζουν γιατί άλλες χώρες δανείζονται ακριβότερα. Τώρα αν αυτό είναι για πανηγύρια για μια μεγάλη χώρα που έπρεπε να είχε πλεόνασμα και δανείζεται ,νομίζω ότι μόνο κάποιοι με το μυαλό ενός μικρού παιδιού θα πανηγύριζαν.

Και ξαφνικά πλούσιοι Γερμανοί ανήρτησαν στο Διαδίκτυο αίτηση, με την οποία ζητούν να επιβληθεί φόρος στην κληρονομιά, προκειμένου να βοηθήσουν την χώρα τους να γεμίσει τα ταμεία της, που είναι πιο άδεια από ποτέ εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Η ιδέα δημιουργήθηκε στον Λέμκουλ , όταν το Βερολίνο αποδέσμευσε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσει τις τράπεζες. «Θυμώνω όταν σκέφτομαι ότι ξαφνικά βρήκαμε τόσα χρήματα για τις τράπεζες, χρήματα που πριν δεν είχαμε για να χρηματοδοτήσουμε κοινωνικά, εκπαιδευτικά ή περιβαλλοντικά προγράμματα» δήλωσε ο Λέμκουλ, την στιγμή που το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών τα τελευταία δέκα χρόνια όλο και μεγαλώνει.

Μόνο κάποιοι που σκέφτονται με το μυαλό ενός μικρού παιδιού δεν θα ξεσηκωνόταν και δεν θα έλεγαν. Για σταθείτε βρε μάγκες οικονομολόγοι και πολιτικοί , που βρέθηκαν αυτά τα χρήματα που πριν δεν υπήρχαν, γιατί τα δίνετε σε ιδιώτες, είναι νόμιμο αυτό? Το προβλέπει το σύνταγμά μας??? Οι κύριοι 4 οικονομολόγοι που θέλουν τώρα να προσφύγουν στα δικαστήρια γιατί το σύνταγμα της Γερμανίας και η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν προβλέπουν βοήθεια για την Ελλάδα, τότε που ήταν ??? Αυτή η πράξη προβλέπεται άραγε από τα συντάγματα της Γερμανίας , της Ελλάδας ( γιατί και εμείς κάτι δώσαμε ), ή από τη συνθήκη του Μάαστριχτ???

Μόνο κάποιοι που σκέφτονται με το μυαλό ενός μικρού παιδιού δεν θα έπαιρναν χαμπάρι ότι η Ε.Κ.Τ. έχει δανείσει τρις. ευρώ στις εμπορικές τράπεζες με επιτόκιο 1% και τα κράτη της ευρωζώνης πρέπει να δανείζονται από τις ( ΑΓΟΡΕΣ ?? δηλαδή από τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ ) με επιτόκιο από 3% έως 6%. Η Ελλάδα τώρα μπορεί να δανειστεί μόνο με 30% αν βρει?

Και ερχόμαστε τώρα στα δύσκολα. Μόνο Έλληνες που σκέφτονται με το μυαλό ενός μικρού παιδιού δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι τα 250 δις που χρωστάει η Ελλάδα , ( με ολυμπιάδα , βοήθεια στις τράπεζες και διάφορα άλλα ) , είναι ψύλλος στην ουρά του Ελέφαντα. ( Οι ροκφέλλερ αυτά τα χρήματα τα έχουν για ψιλά ) Κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτό. Το γνωρίζουν οι αρχηγοί ΟΛΩΝ των κομμάτων και όσοι πολιτικοί συμμετέχουν στις συσκέψεις της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και μας κοροϊδεύουν.

Ερωτήματα:

Σε ποιους χρωστάνε όλα τα κράτη πλην Κίνας?

Πόσοι γνωρίζουν το κανόνα κλασματικού αποθέματος?

Πόσοι γνωρίζουν ότι H FED ομολογεί ότι όλα τα χειροπιαστά δολάρια που κυκλοφορούν στο καπιταλιστικό μας σύμπαν δεν υπερβαίνουν τα 8,3 τρισεκατομμύρια. Το παγκόσμιο δημόσιο χρέος είναι 35,8 τρισεκατομμύρια (υπολογίστε το διπλό, αν μιλήσουμε και για το ιδιωτικό χρέος ) Πως γίνεται αυτό???? Γιατί οι οικονομολόγοι του κ….. δεν λένε τίποτε για τα παραπάνω???

Ποιοι είναι αυτοί που έχουν τον έλεγχο και την έκδοση των χρημάτων?

Ποιοι είναι αυτοί που κανονίζουν τις ισοτιμίες των νομισμάτων και με ποια κριτήρια?

Αν βρείτε τις απαντήσεις αυτές τότε θα βρείτε και ποιοι έχουν σκλαβώσει όλα τα κράτη του κόσμου με το χρέος ( εκτός από την Κίνα )

Ίσως να μην προλάβουμε τον τρίτο μεγάλο πόλεμο εμείς αλλά τα παιδιά σας σίγουρα. Και θα είναι μεταξύ των σκλάβων και των Κινέζων.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει πολύ πριν το 1912 και είναι οικονομικός και συνεχίζεται. Μακρόχρονα σχέδια μπορούν να κάνουν ή οικογένειες ή φυλές.

Προτιμήστε ότι σας αρέσει.

drosulitis

http://ksipnistere.blogspot.com

Ύβρις

Χρειάζεται αφάνταστη αλαζονεία, ή, ακόμα χειρότερα, να είναι κανείς εκτός τόπου και χρόνου για να προσβάλλει τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας। Και η κυβέρνηση, δια στόματος Ευάγγελου Βενιζέλου, το έπραξε, όταν, με αφορμή την ιδιότυπη «λευκή απεργία» των ιπταμένων, είπε ότι το μήνυμα που στέλνουν είναι ότι «πετούν, όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος, αλλά για λόγους οικονομικούς».

Δεν φτάνει η απόλυτη ασυνέπεια, με την οποία αντιμετώπισε η κυβέρνηση το αίτημα να μην φορολογηθεί το πτητικό επίδομα., δεν αρκεί ότι μόλις το Δεκέμβριο του 2009, ο ίδιος ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, Π.Μπεγλίτης, έδινε διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, τώρα απαξιώνουν ένα νευραλγικό βραχίονα της εθνικής μας άμυνας.

Τους ανθρώπους που για τρείς κι’εξήντα, καθημερινά αναχαιτίζουν τα τουρκικά μαχητικά. Εκείνους που έχουν καταγράψει σειρά θυμάτων στον ακήρυκτο πόλεμο του Αιγαίου. Αυτούς που τα βάζουν κάθε μέρα με τα «G», ξεπερνώντας τα ανθρώπινα όρια, ώστε να είναι εις θέσιν οι πολιτικές ηγεσίες και οι διπλωμάτες να βάζουν «κόκκινες γραμμές» στην τουρκική προκλητικότητα. Αραγε, αυτοί πετούν για τα ψίχουλα που τους δίνει η ελληνική Πολιτεία;

Η «λευκή απεργία» των ιπταμένων ήταν –ίσως- το σημαντικότερο γεγονός των τελευταίων ημερών. Γιατί εκφράζει με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο, τις τεράστιες ρωγμές που δημιουργούνται σήμερα στην κοινωνία, την άμυνα, σε κάθε πτυχή της ζωής της χώρας. Όταν ακόμα και οι «πολεμιστές» -αυτό το άκρως πειθαρχημένο τμήμα- ξεσηκώνονται, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πολύ βράζει το καζάνι της αγανάκτησης, και πως, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να εκραγεί.

e-typos.com

Βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί και βιασμοί παιδιών από καθολικές καλόγριες

Απίστευτα στοιχεία για βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς και βιασμούς παιδιών από καθολικές καλόγριες είδαν το φώς της δημοσιότητας ύστερα από σοκαριστικές αποκαλύψεις ανθρώπων που υπήρξαν θύματα στην παιδική τους ηλικία κατά τη δεκαετία του 50 και του 60. Οι περισσότερες μάλιστα περιπτώσεις κακοποίησης ήταν ομοφυλοφιλικές.

Μέχρι τώρα, οι περισσότερες εκθέσεις και η μεγαλύτερη προσοχή των ΜΜΕ για τις κακοποιήσεις των παιδιών μέσα στην καθολική εκκλησία είχαν εστιάσει αποκλειστικά στους άντρες κληρικούς. Οι νέες εξομολογήσεις όμως έδειξαν πως και οι καθολικές καλόγριες κακοποιούσαν τα παιδιά κυρίως στα σπίτια τους.

«Όταν άκουγα το τσίριγμα των λουστραρισμένων με λάκκα παπουτσιών ήξερα αμέσως ότι ήταν αυτή. Έκλεινε πάντα προσεκτικά τις κουρτίνες, ξάπλωνε δίπλα μου και χάιδευε τα γεννητικά μου όργανα», δήλωσε η 59χρονη πλέον δημοσιογράφος Petra Jorissen για τον καθημερινό εφιάλτη που ζούσε στο ρωμαιοκαθολικό νοσοκομείο «Our Dear Lady Mother» στο Αϊνχόβεν της Ολλανδίας.

Η καλόγρια δεν κατέστρεψε τη ζωή της Jorissen αν και βλέπει ακόμα τη λάμψη του «διαβολικού προσώπου της» μπροστά στα μάτια της τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Δεν ψάχνει για οικονομική αποζημίωση, «αλλά ελπίζω ότι θα υπάρξει μια έρευνα για τις παιδαγωγικές πρακτικές των θηλυκών κληρικών στη δεκαετία του 50 και τη δεκαετία του 60».

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες οι καλόγριες φώναζαν , χτύπαγαν, βασάνιζαν και βίαζαν τα παιδιά χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο ενώ τα παραπάνω αποτελούσαν κοινή πρακτική στη δεκαετία του '50 και τη δεκαετία του '60. Οι παιδαγωγικές αρχές της εποχής επέτρεπαν τη φυσική τιμωρία, στο σχολείο καθώς επίσης και στο σπίτι.

Η πλειοψηφία των εκθέσεων της κακοποίησης από τις καλόγριες, εντούτοις, αφορά σεξουαλική κακοποίηση και βία που υπερβαίνουν ακόμη και τους πιο επιεικείς κανόνες του σχολείου. Μια 16χρονη νοσοκόμα στο σχολείο των μαιών του Χήρλην, αναγκάστηκε να έρθει σε σεξουαλική επαφή με μια καλόγρια επανειλημμένα για μία περίοδο οκτώ μηνών.

Όταν οι αρχές του σχολείου διαπίστωσαν πως αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν, το κορίτσι αποβλήθηκε και η καλόγρια παρέμεινε στη θέση της. Σοκαριστικές είναι και οι μαρτυρίες για τις αποκαλούμενες «καλόγριες της Γκεστάπο», που έκαναν τη ζωή μαρτύριο στα παιδιά των ρωμαιοκαθολικών σχολείων και νοσοκομείων σε περιοχές που είχαν κατακτηθεί από τους ναζί.

Σε ένα σανατόριο από αυτά, οι «καλόγριες της Γκεστάπο», έβαζαν τα άτακτα παιδιά σε μια σκάφη γεμάτη με πάγο και κρύο νερό, μια τιμωρία που εφαρμόστηκε κατά κόρον και σε άλλα μέρη. Η Josefine Klaassen που επέστρεψε πρόσφατα στο σανατόριο θυμήθηκε τον τρόμο που έζησε σαν παιδί εκεί: «Κοιτάζοντας το μέρος αισθάνθηκα φόβο και θλίψη. Λες και δεν είχαν περάσει 50 χρόνια, αλλά μόνο 50 ημέρες».

Οι αποκαλύψεις για κακοποίηση χιλιάδων κοριτσιών και αγοριών από ιερείς και καλόγριες, έχουν π-άρει τη μορφή χιονοστιβάδας και έχει επιφέρει ισχυρούς τριγμούς στην Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, η οποία πλέον δε μπορεί να αποποιηθεί τους ισχυρισμούς πως εκτός των κακοποιήσεων, με σκληρό και σχεδόν απάνθρωπο τρόπο επέβαλε(και επιβάλει;) παράλογους κανόνες πειθαρχίας στα παιδιά.

nrc.nl

http://tvxs.gr/news

Κύριοι, ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα...

Κύριοι, ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα, κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου, ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε τον δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη, σκέψη και έρευνα.

Και για να μην σας κουράσω, σας το λέω έτσι απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, στον οποίο, εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα»

Άλμπερτ Αϊνστάιν.




http://ianjerry.blogspot.com
http://wwwaristofanis.blogspot.com

Οι ύποπτοι αγώνες ποδοσφαίρου

Superleague:

Πανθρακικός-ΠΑΣ Γιάννινα 1-2 10/01/10 (ελαφρώς ύποπτος)
Πανθρακικός-Πανιώνιος 0-1 14/3/10 (ελαφρώς ύποπτος)

Κύπελλο Ελλάδος

Παναργειακός-Ολυμπιακός Βόλου 0-4 30/08/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Αργοτικός Αστέρας-Καβάλα 0-3 28/10/09 (ύποπτος)
Καλλιθέα-Πανθρακικός 1-0 28/10/09 (σοβαρά ύποπτος)

Β'Εθνική 2008-09

Διαγόρας-Εθνικός 2-2 01/02/09 (διεφθαρμένος)
Ολυμπιακός Βόλου-Ατρόμητος 1-1 02/02/09 (ύποπτος)
Διαγόρας-Καλλιθέα 0-0 07/03/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Καβάλα-Αγροτικός Αστέρας 4-1 14/03/09 (άκρως διεφθαρμένος)
Ιωνικός-Ατρόμητος 0-1 23/03/09 (ύποπτος)
Καβάλα-Ηλυσιακός 2-0 29/03/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Ηλυσιακός-Εθνικός 3-2 06/04/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Κέρκυρα-Καστοριά 1-2 12/04/09 (διεφθαρμένος)
Ιωνικός-Διαγόρας 1-0 12/04/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Καβάλα-ΠΑΣ Γιάννινα 2-1 13/04/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Ηλυσιακός-Αγροτικός Αστέρας 3-2 27/04/09 (διεφθαρμένος)
Αναγέννηση Καρδίτσας-Καβάλα 3-0 04/05/09 (ελαφρώς ύποπτος)
Ολυμπιακός Βόλου-Ηλυσιακός 0-1 04/05/09 (διεφθαρμένος)

Β' Εθνική 2009-10

Εθνικός Αστέρας-Πιερικός 1-2 15/11/09 (σοβαρά ύποπτος)
Εθνικός-Καλαμάτα 1-0 16/11/09 (διεφθαρμένος)
Ολυμπιακός Βόλου-Εθνικός 2-0 15/01/10 (σοβαρά ύποπτος)
Διαγόρας-Εθνικός Αστέρας 3-1 17/01/10 (σοβαρά ύποπτος)
Ηλιούπολη-Δόξα Δράμας 1-1 24/01/10 (διεφθαρμένος)
Ηλιούπολη-Ολυμπιακός Βόλου 1-3 06/02/10 (σοβαρά ύποπτος)
Δόξα Δράμας-Καλαμάτα 3-1 27/02/10 (σοβαρά ύποπτος)
Διαγόρας-Εθνικός 0-2 07/03/10 (σοβαρά ύποπτος)
Εθνικός Αστέρας-Ηλιούπολη 0-1 14/03/10 (ελαφρώς ύποπτος)

http://tvxs.gr/news